Sposób na życie – Janusz Jano Mielczarek

Janusz Jano Mielczarek, to twórca o wielu obliczach. Książkowo debiutował w roku 1986, zbiorem opowiadań nagrodzonych w Konkursie na Debiut Książkowy Wydawnictwa „Iskry” w Warszawie, a wydanym przez Krajową Agencję Wydawniczą w Łodzi. Potem przez 25 lat milczał literacko. W roku 2011 wydaje „Hrabalowisko i inne opowiadania”, a następnie do roku 2018 jeszcze cztery książki. Funkcjonuje bez autorskiej strony w Internecie. Ceni prozę gęstą, emocjonalną, nie pozbawioną dramatyzmu i erotyki, przeplataną humorem i poetyką. Wciąż jeszcze próbuje sprawdzać się w cenionych konkursach literackich; w ostatniej dekadzie był kilkakrotnie nagradzany za opowiadania, w tym m.in. w Literackim Konkursie im. S. Grochowiaka w roku 2010 ‒ III nagrodą oraz 2014 ‒ I. W latach 2018 i 2019, jego opowiadania drukowało Pismo Artystyczne „Format”, a jedno z ostatnich figuruje wśród zapowiedzi druku w „Twórczości”. Przedstawiona książka jest osobistym wyborem Autora, dokonanym z około pięćdziesięciu tekstów, które napisał.

Każdy z tych utworów jest sam w sobie perełką Małej Literatury, właśnie przez skróty, niedopowiedzenia, aluzje. […]
Roman Szenk („Hrabalowisko i inne opowiadania”, DKC Aleje ‒ 3, 2011 rok)

W pierwszym tekście „Sposób na życie”, spotykamy sympatycznego piwosza, który przygodnemu kompanowi streszcza rodzinne dzieje pełne przedziwnych przypadków. […] Są tu erotyzm i czytelny autobiografizm, są sensacja i metafizyka, są śmiech i liryzm. […]
Tadeusz Piersiak („Janusza Mielczarka sposób na życie” Gazeta Wyborcza, 8 sierpnia 2013 r.)

To, co nurtowało Gombrowicza na kartach „Ślubu”, udziela się namysłowi nad rzeczywistością obecnemu w opowiadaniach Janusza Mielczar-ka. […] Pieczołowitość sporządzonych opisów, uszanowanie dla sposobów prezentowania treści, dbałość iście norwidowska, aby „odpowiednie dać rzeczy słowo”, to znaki firmowe tej najwyższej  próby prozatorskiej… […]
Agnieszka Złota  (CML „Galeria” nr…., styczeń‒marzec 2014 rok)

Czy uda się powiedzieć o zmierzchu więcej, niż w urywku: „Dzień miał się ku końcowi, sanie sunęły cicho, konie parskały co jakiś czas i orczyk rytmicznie piłował o dyszel”. W tak przedstawionej rzeczywistości panuje porządek, każdy gest ma swoje miejsce nie do zastąpienia przez żadne inne. […]
Arkadiusz Frania („Być pomiędzy słowem a obrazem”, wyd. Towarzystwo Galeria Literacka 2018 r.)

Intuicyjnie, albo perfidnie świadomie, opowiadania Janusza są snem snutym z rozrzuconych kamyków wspomnień. Jak w klasycznym dziele Jana Potockiego „Rękopis znaleziony w Saragossie”, tu każda opowieść wewnątrz siebie otwiera jakieś szkatułki, z których ulatują inne historie. […]
Jarosław Kapsa („Szczęściarz i inne przypadki”, wyd. TGL 2016)