Chociaż kropla polskiej krwi. Хоть капля польской крови - Alicja Tarnawska

OD AUTORA

  Nazywam się Alicja Tarnawska, chęć zapisania swoich myśli poczułam po przeczytaniu dzieła Samopoznanie rosyjskiego filozofa Nikołaja Bierdiajewa i książki Permscy Polacy autorstwa ks. Andrzeja Grzybowskiego. Matka Nikołaja Bierdiajewa pochodziła z polskiej szlachty, z rodziny Branickich, której majątek znajdował się w mieście Biała Cerkiew na Ukrainie. Mój ojciec, jako nastolatek, był świadkiem tego, jak budowle na dworze Branickich zostały rozebrane na kamyki, rzeźby w ogrodach rozkradzione, fontanny zdewastowane. Walka klasowa zadeklarowana przez władze sowieckie nie tylko niszczyła piękno, ale i walczyła z nośnikami kultury. Nikołaj Bierdiajew w latach 20. XX wieku został zmuszony do emigracji, podobnie jak i inni wysoko wykształceni ludzie. Mój ojciec, Polak, został zesłany na Ural po niemieckiej niewoli, na „stalinowszczyznę”…

… Ta niewielka książka nie ma pretensji do bezwarunkowej dokładności historycznej. Jest tylko filozoficzną interpretacją, stanem emocjonalnym świadczącym, że „kropla polskiej krwi” w ludziach porozrzucanych po całym terytorium Rosji potrafi wpłynąć na sposób myślenia i zmusić do pozytywnego działania, a nie zniszczenia jednostki. Wierzę w genetyczną pamięć przodków.



ОТ АВТОРА

 Меня зовут Алиция Тарнавская. Желание высказаться возникло у меня после прочтения книг русского философа Николая Бердяева «Самопознание» и отца Анджея Гжибовского «Пермские поляки». Мать Николая Бердяева происходила из аристократического польского рода Браницких, поместье которых находилось в городе Белая Церковь на Украине. Мой отец, будучи подростком, был свидетелем, как постройки в усадьбе Браницких растаскивались по камешкам, как исчезали скульптуры в саду, разрушались фонтаны. Классовая борьба, объявленная советской властью, не только уничтожала красоту, но и боролась с носителями культуры. Николай Бердяев в 20-е годы XX столетия был вынужден эмигрировать, как и очень многие образованные люди…

В небольшой книге нет претензий на безусловную историческую достоверность. Эта книга – всего лишь философское осмысление, эмоциональное убеждение, что «капля польской крови» в людях, разбросанных по просторам России, способнa повлиять на бессознательное мышление и заставить действовать на созидание, а не на разрушение личности. Верю в генетическую память предков.