Opis moich dzieł efemerycznych 1975-2018 – Edward łazikowski

Urodziłem się 22 stycznia 1939 roku. Studia w PWSP w Łodzi 1970–1975. Czas ukończenia studiów wiąże się z rozpoczęciem intensywnej działalności twórczej w rozmaitych dziedzinach sztuki: rysunek, malarstwo, fotografia, performance, obiekty, instalacja, teoria sztuki, ale od 2004 dochodzi jeszcze ogólna teoria rzeczywistości. W ślad za twórczością idzie prezentacja  powstałych dzieł na arenie publicznej: w galeriach, muzeach, wydawnictwach katalogowych, publikacjach prasowych i w wydanych książkach:
• Fragtoryzacja świata. Labitynt refleksji o światowych procesach twórczych, Wyd. WSHE, Łódź 2004.
• Zew Nieskończoności, Wyd. Novae Res. Gdynia 2012.
• Bezdrożami – w kolizjach – ku wyższości. Nowa ontologia i twórczość,
Wyd. Novae Res. Gdynia 2015.
• Z mocy kosmicznego wiatru. Generowanie idei twórczych i dzieł sztuki przez
dialogiczną narrację epizodów: obserwowanych, myślanych i czynionych,
Wyd Ridero, Kraków 2018.
• Kolizyjny Boom. Nowe tezy o świecie i o dziele sztuki(czeka na Wydawcę).

Prezentowany w tej publikacji opis moich dzieł efemerycznych wiąże się z troską o ocalenie twórczości, która nie miała możliwości zaistnienia przed liczniejszą publicznością, a niekiedy z różnych przyczyn była jej w ogóle pozbawiona. Ocalała dokumentacja fotograficzna jest nazbyt uboga, by mogła dać dostateczne wyobrażenie o kształcie zaistniałych dzieł.
Nie staram się jednak opisywać efektów, jakie tworzone są przez dzieła finalne – nie tworzę ekfraz, lecz poza podaniem tytułu i przedstawieniu koncepcji dzieła, opisuję: jego części składowe, użyte materiały, czynności przygotowawcze, warunki przestrzenne danych miejsc i usytuowanie w nich potrzebnych materiałów oraz przebieg samych performance’ów czy innych wydarzeń.
Niekiedy dołączam swój autorski komentarz.