Zmierzch Nieba - Bogdan Świecimski

  Bogdan Świecimski urodził się w Łodzi, ukończył Wydział Budownictwa Lądowego Politechniki Gdańskiej. Ponadto studiował historię sztuki w Toruniu i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Był współzałożycielem i pierwszym przewodniczącym Koła Młodych przy Związku Literatów Polskich. Założył i prowadził Klub Artystyczny w Strzelnicy św. Jerzego w Gdańsku. Założył i prowadził Teatrzyk Refleksji przy Politechnice Gdańskiej, reżyserował jego I. program.
W roku 1979 zamieszkał w Warszawie.
Wydał piętnaście powieści i zbiorów opowiadań, a także tomik poetycki Okno na Siódme Niebo. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Hulaj dusza I
Hulaj dusza
piekła nie ma
a Bóg liczy gwiazdy
i nie obchodzą Go nasze ludzkie sprawy

Po stronie zła
Nie ma Boga
nikt go nie widział
a Chrystus był tylko prorokiem
– głosił w młodości

Bóg jest musi być
potrzebujemy Go
jak kania dżdżu
– głosi teraz

i modląc się do Niego
z niepokojem spogląda na wnuki
bo zamiast starych bajek
którymi matka utulała go do snu
wolą w świecie wirtualnym
śledzić losy Harrego Pottera
i walkę dobra ze złem
coraz częściej stając po stronie zła
choć nie pozwala im zasnąć
lub wyrywa ze snu trupami poległych
o zmasakrowanych twarzach
i oczodołach bez dna

Hulaj dusza II
Piekło jest w nas
i w dużej mierze od nas zależy
jego moc i zasięg
To samo można powiedzieć o Niebie
razem tworzą tak zwane życie
na miarę naszych potrzeb
praojcowskich doświadczeń
i na ogół bezsilnych pragnień
od prawieków walczących ze złem
i posłusznymi mu mocami
biesem czarnym ptakiem
i zgrają ich sług