Rymy i słowa - Teresa Sternik

Jestem osobą, która od dziecka czytała poezje i od dziecka z łatwością przychodziło mi układanie słów w rymy. Poezja jest dla mnie fotografią świata przetworzoną natchnieniem poety. To on wybiera czas i miejsce fotografowania. Wybiera kadry, rozświetla je bądź przysłania, kładąc na nie cień swojego pióra.

Poezja jest dla mnie czymś wielkim i zapewne dlatego mam świadomość, że moje wiersze mogą nie być przesłaniem dla potomnych, Lubię bawić się słowem. Od zawsze dla moich bliskich pisałam drobne lub większe rymowane utwory; życzenia, dedykacje, historyjki. Czasem pisałam coś dla siebie. Większość tych utworów przepadła, pogubiłam je nie przywiązując do nich wagi. To co odnalazłam, zamieszczam w tym tomiku.

Od Ani

Droga Pani Izo, dziś przed Panią stoję

aby podziękować za trudy i znoje,

za spędzone z Panią trzy cudowne lata

i za rozbudzenie ciekawości świata.

Za to, że naukę, szkołę polubiłam

i że się na lekcjach nigdy nie nudziłam.

Kochałam przyrodę, lektury kochałam,

pisałam metryczki, potem rysowałam

a gdy dzwonek zabrzmiał i kończyłam szlaczek

po Pani szeptałam „masz ci babo placek”.

Dziękuję za tańca lekcje dodatkowe,

klasowe występy, stroje kolorowe.

za uśmiech dziękuję i za miłe słowa

i za przytulanie gdy bolała głowa.

Za wszystko dziękuje Pani wychowanka,

dzisiaj jeszcze Ania, za lat kilka Anka

i nawet gdy będę tak, jak babcia stara

Panią, Pani Izo będę pamiętała.

Tęsknota

Boję się, boję…

Szukam pomocy

Jak dziecko tulę się do poduszki.

Pustka jest we mnie – gniewne odludzie,

I tylko myśli, myśli zmęczone

tłuką się w klatce mej samotności.

Czekam na ciebie,

na życia ramię.

Czekam na usta w smaku nieznane

i kocham.

Usłysz… tętna wzywa

i serce.