Jolanta Czartoryska, Adam S. Czartoryski – Rusinów wczoraj i dziś. Wspomnienia mieszkańców lasowiackiej wsi.

Każdy ma jakichś przodków. Dopóki ich wspominamy, dopóty oni żyją. W miarę możliwości, powinniśmy poznawać wspomnienia rodziców i dziadków, żeby znając przeszłość, doceniać teraźniejszość oraz wyciągać właściwe wnioski na przyszłość!

Niewielu może powiedzieć, że wychodząc przed swój dom, widzi cienie przodków. A taką możliwość mają mieszkańcy Rusinowa – małej lasowiackiej wsi, położonej na krańcu gminy Majdan Królewski. Przez wiele pokoleń tereny te były jednymi z najbiedniejszych zakątków, nie tylko naszego województwa, ale również całego kraju. Trzeba było kilkudziesięciu lat drugiej połowy XX wieku, żeby stąd zniknęli ludzie stłamszeni z powodu biedy oraz poniżenia. Obecnie, mieszkańcy Rusinowa, znając wartość ciężkiej pracy, jakiej oddawali się przez wiele lat, mogą być dumni ze swoich ogromnych dokonań.

—

Ponieważ każde pokolenie ma swój czas, dlatego inny Rusinów zapamiętali mieszkańcy urodzeni przed wojną, inny – urodzeni zaraz po wojnie, a jeszcze inny urodzeni w latach pięćdziesiątych i sześć- dziesiątych XX wieku. Mimo różnic, ze wszystkich opowieści zebranych przez autorów wyłania się obraz ogromnych przemian społecznych, polegających na podniesieniu poziomu życia mieszkańców w okresie PRL, a także po 1989 roku. Kluczową rolę w tym procesie odegrała elektryfikacja wsi w 1966 roku oraz uruchomienie zakładu pracy, jakim był „Bacutil“. Dzięki temu Rusinów z drewnianego (stawianego) powoli zamieniał się w murowany (budowany).

Celem tej książki jest pobudzenie, urodzonych w różnym czasie, czytelników do refleksji nad tym, CO zasadniczo wpłynęło na zmianę warunków życia w małej wsi, jaką zawsze był Rusinów. Jednak opisane w książce zmiany, zaistniałe po II wojnie światowej, odnoszą się do całej polskiej wsi, chociaż na terenach Polski wschodniej są one szczególnie widoczne.