Raduj się kto może. Impresje poetyckie – Ireneusz Ruchniewicz

Ireneusz Ruchniewicz

 Niepoprawny optymista. Trzeźwo myślący marzyciel. Umysł ścisły o duszy humanisty. Oaza spokoju o wybuchowym  charakterze. Zorganizowana   spontaniczność.  Improwizowany ład.   Powaga z poczuciem humoru. Samotnik ciekawy ludzi. Wykształcony w kierunkach artystycznych i informatycznych. Pracował jako muzyk w teatrze, w kabarecie, w szkole muzycznej i w studium nauczycielskim, jako handlarz dziełami sztuki, pedagog w studium aktorskim, fotograf, programista i administrator systemów komputerowych. W 2019 roku wydał tomik poetycki: Miniatury poetyckie, czyli Rozważania przy wieszaniu prania. W 2020 roku wydał tomik: Muza w czasie zarazy. Pigułki poetyckie.
Wdzięczność
Wdzięczny Ci jestem Boże za góry,
Za morza, lasy, doliny, łąki,
Za gwiazdy, słońce, nawet za chmury,
Za krzaków ciernie, za kwiatów pąki.

Pięknieś wymyślił faunę i florę
I gdyś gotową miał już planetę
Toś dla mężczyzny tak w samą porę
Błysnął geniuszem – stworzył kobietę.

To najwspanialsze z dzieł Twoich Panie,
Dopracowane w każdym szczególe,
W bogactwie formy, w nastrojów zmianie...
Aż słów podziwu brak mi w ogóle.

Jak tu nie wspomnieć kobiet krągłości,
Pośladków jędrność, piersi rysunek
I uśmiech, który na ustach gości,
I tych namiętnych ust pocałunek.

Nóg zgrabnych kształty, gąszcz bujnych włosów
Lub kołyszące miarowo biodra
,A przy tym czuły tembr kobiet głosu
I oczu głębia i ich toń modra...

Legła by w gruzach praca mamucia,
Cały wysiłek Twój byłby na nic
Gdybyś nie stworzył dla nas uczucia.
Za to Ci jestem wdzięczny bez granic

.05.2019