Wycinanka polska - Antoni Śledziewski

    W  założeniu  autora  i  wydawcy  album  ten  ma  być  swego  rodzaju dokumentacją przeszłości i współczesnego stanu polskiej wycinanki ludowej. Mógł powstać nie tylko dzięki liczącej ponad 1500 prac kolekcji Antoniego Śledziewskiego, ale również  dzięki  życzliwości  i  merytorycznej pomocy wielu instytucji i osób oraz przy współpracy i finansowej pomocy Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego.
Album opatrzona jest wstępem w języku polskim, angielskim i niemieckim.
   Polskie wycinanki ludowe są szczególnym rodzajem twórczości. Pojawiły się po raz pierwszy ponad sto pięćdziesiąt lat temu we wsiach Mazowsza w pobliżu Warszawy, Otwocka i Czerska jako barwny element dekoracyjny na belkach sufitów i ścianach wiejskich izb. Po okresie burzliwego  rozwoju  ze ścian izb trafiły do muzeów etnograficznych i galerii wystawienniczych.  Dzisiaj jest to twórczość  świadomie  podtrzymywana przez nieliczne już grono kobiet wycinających na wystawy i konkursy, do prywatnych kolekcji krajowych i zagranicznych oraz do dekoracji modnych dziś „rezydencji wiejskich”. Takiej formy twórczości nie zna już żadna inna kultura europejska.
    Album przedstawia proces powstawania wycinankarstwa polskiego z podkreśleniem ciągłości podstawowych form i motywów zdobniczych od początku narodzin aż do współczesności. Obok wycinanek zupełnie dawnych, pochodzących z początku XX wieku oraz tych, które powstały w czasach obecnych, ale o formach i motywach zdobniczych dokładnie takich, jak przed stu laty, są tutaj  wycinanki na wskroś współczesne, tj. takie, które zarówno ze względu na swoją wielkość, jak i tematykę nie mogły być wtedy wykonywane i zawieszane na ścianach małych wiejskich izb.     
  Prezentujemy wycinanki z dziesięciu podstawowych ośrodków regionalnych: z Powiśla otwocko-garwolińskiego, z regionu kołbielskiego, z kurpiowskiej Puszczy Białej i Puszczy Zielonej oraz regionu sannickiego, łowickiego, rawskiego, opoczyńskiego, wolborskiego i sieradzkiego.              
     Autorkami niektórych z publikowanych  wycinanek są kobiety, które wycinały jeszcze w okresie międzywojennym,   w   latach   pierwszej   wojny   światowej,   a   nawet   w   końcu  XIX  wieku  (z Łowickiego).