Oś - Beata Rogalska

„Powracają poematy, odżywają formy niemal zapomniane, trudne dla dzisiejszych czytelników, natomiast zawsze fascynujące utalentowanych poetów. Wiąże się to oczywiście z zainteresowaniami autorów... Im bardziej zainteresowania wszechstronne, rozległe, tym bliższe struktury poematu i bliższa potrzeba odkrywania własnych możliwości twórczych... Beata Rogalska łączy poszczególne bliski sobie teksty w zorganizowaną, przemyślaną i zaplanowaną całość…”

Andrzej Zaniewski

„Przyszłam tu żeby zwyciężyć

Z moją głownią uniesioną w wyobraźni

Zamiast uniesionej głowy

Zamykając wszystkie boczne drzwi

Z moją walką o główną drogę”.

Beata Rogalska

Oś

Chodzimy wokół osi

Z braku innych w nas samych

Zawsze coś jest w środku

Czasem źle wybrane.

Rozpędzamy się wirując

Potrącając nawzajem.

Dolecisz?

Dolecę

Dolecimy.

Nie odmieniam.

I już nie wiruję.

Przysiadam w półobrocie

Chwytam za słowo dźwięk obraz

Teraz czas na mój ruch

Wiruję w drugą stronę

Dolecisz?

Dolecę

Chcę więcej

Chcąc mniej niż było

Wiruję.

W zapętleniu znajduję gwiazdy

Porzucone i zakopane

Nie wrzucę ich na firmament

Ale uchwycę

Zatrzymam